توماس مياده، سرپرست تيم تحقيقاتي دانشگاه نورث وسترن مي گويد: اين نتيجه يک جهش و نه يک قدم کوچک و يک نتيجه بزرگ حتي براي حساسيت است. اين عامل كنتراست جديد يک عامل تصويربرداري بر روي استروئيدها است. اين كمپلكس بسيار حساس‌تر از هر چيز ديگري است که قبلاً ديده‌ام.
دين هو، همکار مياده در دانشگاه نورث‌وسترن، پيش از اين نشان داده بود که نانوالماس‌ها داراي خاصيت زيست‌سازگاري فوق‌العاده‌اي هستند و مي‌توانند در تحويل دارو استفاده شوند. اين کار جديد مي‌تواند براي استفاده باليني نانوالماس‌ها جهت دارورساني و رديابي از راه دور فعاليت و مكان اين داروها در بدن، راه را هموار کند.
تا آنجايي که اين پژوهشگران مي‌دانند، مطالعات مذکور اولين گزارش چاپ شده از تصويربرداري نانوالماس با فن‌آوري MRI است.
توانايي تصويربرداري در محيط طبيعي (زنده) با نانوالماس‌ها مي‌تواند در آن دسته از مطالعات زيست‌شناختي که نياز ضروري به تصويربرداري طولاني‌مدت از سرنوشت سلول دارند؛ مانند رديابي سلول‌هاي گردشي تومور، سلول‌هاي جزيره‌اي بتا يا سلول‌هاي بنيادي، مفيد واقع شود.
عامل‌هاي كنتراست به منظور تغيير استراحت‌پذيري (relaxivity)- شاخصي که نشان‌دهنده چگونگي قدرت سيگنال MRI است - و نيز بهبود دقت تصويربرداي در MIR استفاده مي‌شوند. گادولينيوم (Gd) ماده‌اي است که به‌طور گسترده به‌عنوان عامل كنتراست MRI استفاده مي‌شود، ولي کارآيي كنتراست آن را مي‌توان بهبود داد.
مياده، هو و همکاران‌شان توانستند کمپلکسي از نانوالماس- Gd بسازند که در يک سري از تست‌ها، افزايش قابل ملاحظه‌اي در استراحت‌پذيري و در نتيجه افزايش خوبي در كنتراست ايجاد کرده است. اين کمپلکس نانوالماس- Gd استراحت‌پذيري را بيش از 10 برابر، در مقايسه با بيشترين مقادير گزارش شده از هر اتم Gd، افزايش داده است. اين امر نشان‌دهنده يک پيشرفت مهم در کارآيي عامل‌هاي كنتراست MRI است.
اين محققان با نمونه‌هاي متنوعي از نانوالماس، شامل نانوالماس‌هاي تزئين‌شده با غلظت‌هاي مختلفي از Gd و نانوالماس‌هاي تزئين‌نشده، تصويربرداي کردند. قوي‌ترين سيگنال توليد شده مربوط به کمپلکس نانوالماس-Gd با بالاترين غلظت Gd بود.
نتايج اين بررسي با عنوان "تركيبات نانوالماس-(Gd(III براي افزايش كنتراست MRI" در مجله‌ي Nano Letters به چاپ رسيده است.